Week tegen Kindermishandeling
(bericht van de NFG-aandachtsfunctionaris)
De week van 20 t/m 26 november is de week tegen kindermishandeling. De week is allereerst bedoeld om aandacht te vragen voor dit grote probleem. De cijfers die bekend zijn, zijn vermoedelijk slechts het topje van de ijsberg. Men spreekt over 119.000 slachtoffers per jaar. Aan ons professionals wordt gevraagd om onze expertise te bundelen. Het thema is “verbind voor het kind”. Samen kan je meer/weet je meer.
Wat verstaat men onder kindermishandeling?
Een definitie zoals vastgelegd in de jeugdwet:“
Elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel”.
Onder kindermishandeling valt echter ook het getuige zijn van huiselijk geweld. Slachtoffer zijn ook die kinderen waarvan de ouders ernstige, langdurige problemen hebben. Ook de zgn. Kopp kinderen (kinderen van ouders met psychiatrische problematiek) zijn kwetsbaar en kunnen te maken krijgen met voor hen zeer stressvolle situaties . Uit onderzoek is gebleken dat dit ook op lange termijn gevolgen kan hebben voor de psychische en fysieke gesteldheid van het kind. Een voorbeeld hiervan uit mijn eigen praktijk is een jongen die de eerste 8 jaar van zijn jeugd is verwaarloosd. Er was niet altijd eten en al helemaal niet gezond en op vaste tijden. Resultaat is dat hij nu, 10 jaar later, nog steeds geen maat kent of voelt met het eten. Hij is daardoor veel te dik wat zijn zelfvertrouwen ernstig ondermijnt.Verder denk ik aan al die getraumatiseerde asielzoekerskinderen die leven onder moeilijke omstandigheden in de asielzoekerscentra. Er verblijven een heleboel kinderen in onveilige situaties waarvan wij het niet weten.
Wat kunnen we doen?
Als wij als professionals, en ik ben er zelf één van, te maken krijgen of het vermoeden hebben van mishandeling en/of verwaarlozing kom dan in actie. Neem geen overhaaste besluiten. Volg daarbij de stappen van de meldcode. Breng allereerst de signalen in kaart. Raadpleeg hierbij een risico inventarisatiemodel zoals b.v. het risicotaxatie instrument van het NJi (Nederlands Jeugdinstituut) www.Nji.nl. Professionals die werken met volwassenen kunnen de Kindcheck raadplegen www.augeo.nl/kindcheck. Consulteer jouw collega’s . Deel je zorg mét, spreek je zorg uit naar de betreffende ouders/cliënten. Hiervoor kun je de volgende site raadplegen www.richtlijnenjeugdhulp.nl. Verder kun je natuurlijk de aandachtfunctionaris kindermishandeling raadplegen. Voor de NFG ben ik dat. Van de aandachtfunctionaris kun je advies en steun verwachten bij bovengenoemd proces. Mijn emailadres en telefoonnummer zijn te vinden op de website van de NFG. Vergeet vooral niet om zorgvuldig te documenteren. Nadat je in gesprek bent gegaan met de betreffende cliënt ga je jouw afwegingen maken. Je kunt evt. contact opnemen met velig thuis. De laatste stap is: je ziet mogelijkheden voor hulp en organiseert dat of je besluit te melden bij Veilig Thuis (probeer dit altijd te doen met medeweten van jouw cliënt, wil deze dit niet, maar vind je het toch noodzakelijk, dan heb je wel het recht om te melden. Wel moet je dit duidelijk kunnen beargumenteren). Laat ons opmerkzaam blijven omwille van alle kinderen. Het hele jaar door.
Willy Smid van Wijland (kindertherapeut en A.F kindermishandeling en huiselijk geweld voor de NFG )